Malowniczy krajobraz gminy tworzą głównie lasy i jeziora
W strukturze użytkowania gruntów lasy zajmują aż 42% powierzchni gminy. Lasy położone są głównie w zachodniej, ale także środkowej i południowo-wschodniej części gminy. Tereny gminy Lubiewo położone są w III Krainie Przyrodniczo-Leśnej Wielkopolsko- Pomorskiej na skraju Dzielnicy Pojezierza Dobrzyńsko-Chełmińskiego i południowej części dużego kompleksu Borów Tucholskich. Część gminy położona jest na terenie Tucholskiego Parku Krajobrazowego, a wsie Bysław i Płazowo w otulinie tego parku.
Zachodnią granicę gminy stanowi rzeka Brda i Zalew Koronowski. Spośród kilkunastu jezior, największe na terenie gminy to: Bysławskie, Strzyżyny Wielkie, Małe i Wielkie Suskie, Lucimskie, Minikowskie.
Zarówno Brda, Zalew Koronowski, jak też jeziora uznawane są za przydatne dla rozwoju turystyki krajoznawczej oraz pobytowej i stanowią korzystne uwarunkowania jej rozwoju.
Większość terenu gminy pokrywają płaskie równiny sandrowe dość licznie poprzecinane rynnami subglacjalnymi i dolinkami małych cieków. W części środkowej dominuje krajobraz pagórkowaty wysoczyzn z rynnami subglacjalnymi i licznymi jeziorami oraz wzniesień morenowych. Na wschód od Lubiewa obserwuje się równiny powstałe z zarastania jezior, zaś wzdłuż zachodniej granicy gminy biegnie wyraźnie zaznaczająca się dolina Brdy.
Zwarte kompleksy leśne, w których panującym gatunkiem jest sosna potęgują malowniczość krajobrazu. Monotonię sosnowych borów urozmaicają drzewostany mieszane z udziałem: dębów, grabów, topoli, buków, lip i brzóz.
Układ przestrzenny lasów i użytków rolnych sprzyja populacji zwierzyny grubej, tj. sarny, jelenia, dzika, rzadziej występują daniele, łosie, lisy czy zające. Są to tereny bardzo atrakcyjne ze względu na sprzyjające warunki łowieckie, ale również zdrowotne za przyczyna olejków eterycznych lasów sosnowych.
